Umut katmalı bolca 2024’e

Kendin gibi olmayanlar sana daha fazla ayna tutuyor, daha çok öğreniyorsun; hayatı ve zamanı.. Bu yüzden deneyimler, tecrübeler, başka insan hikayelerini dinlemek, okumak, izlemek pek değerli..Bir ötekini görmek ve üzerine düşünmek sana içinde bulunduğun koşulları gösteriyor.. Bu aralar sık sık atasözlerine tersine bakarak düşünüyorum. Beterin beteri var gibi, Bin yiyenin olsun, bir diyenin olmasın gibi..

365. gün durup düşünüyorum..

Hatıralardan geriye o an hissettiklerimiz kalıyor.. Emin emin, net konuşmalar ise ürkütüyor, insanı.. Cahit Zarifoğlu’nun deyişiyle umudumuz acılarımızdan büyük olmalı.. Umut katmalı bolca 2024’e.. Dinlediğim bu yılki hikayelerde de hep umutla yaşama tutunmayı görüyorum. Herkes her koşulda tutunmaya çalışıyor, hayata.. Çokca üzerinde durduğumuz yaşama.. Umut ile kalkıyoruz, yeniden başlıyoruz..

Her sabah uyanacak sebeplerimiz olmalı.. Stefan Zweig’in Yıldızın Parladığı Anlar’da altını çizdiğim şu satırlar gibi “Çok yorgunum ama yine de beklediğim bir şey var. İnsanın uykusunun gelmesi ve beklediği güzel bir şeyi uykuda kaybetmek istemediği için ayık kalmak zorunda kalması gibi bir şey..” umut..

Öteki derneğin sosyal medya paylaşımlarında şöyle bir yazı görmüştüm.. “Br kahvenin tadını, bir insanın sesi değiştirebilir. Berbat bir günü, bir insan yüzü güzelleştirebilir. Acı bir haberi, bir insan sözü hafifletebilir. Mutlu bir anı, bir insan daha mutlu yapabilir. İnsan insana lazımdır. Ama insan insana..”
Umutla beraber sosyal etkileşiminde yüksek olduğu bir yıl dilerken Hayatın hakkını vermek üzerine Ralph Waldo Emerson’nun dizelerini zihnime ve kalbime yeniden hatırlatıyorum…

“Sıklıkla ve ağız dolusu gülmek; akıllı insanların saygısını, çocukların sevgisini kazanmak; iyi niyetli eleştirilerden yararlanmak ve dost saydıklarının ihanetlerine tahammül etmek; güzelliği takdir etmek; baskalarında sahip olduklari en iyi yönleri görmek; ardında sağlıklı bir çocuk, bir bahçe veya ilerleyen bir proje gibi güzel seyler bırakmak; bu dünyadan gectiğin için hiç değilse bir varlığın daha kolay soluk alp verdiğini bilmek; işte benim hayatın hakkını vermek dediğim şey budur.”

Yaşam içeriden başlıyor, orada bir ışık var gördün mü..? #2024

* Londra’da South Kensigton’dan Battersea Park’a doğru #yolda yürürken çektim bu fotoğrafı.. O an bana umudu hatırlattı.. Yeniden hep devam etmemi.. Dalgalarla sörf yapmamı öğreten öğretmeye devam eden umudu..*